تحقیق آماده در مورد شعر وادب‌ در دوره‌ غزنوي

توضیحات کامل در مورد فایل

دانلود تحقیق آماده در مورد شعر وادب‌ در دوره‌ غزنوي(کتاب تاریخ ایران اسلامی) در قالب فایل ورد با قابلیت ویرایش

پژوهشگران عزیز وبسایت یکتا فایل امروز برای شما یک مقاله آماده درباره شعر وادب‌ در دوره‌ غزنوي(کتاب تاریخ ایران اسلامی) برای دانلود قرار دادیم امیدواریم مورد رضایت شما عزیزان واقع شده باشد می توانید بعنوان تحقیق ارایه دهید برای دیدن توضیحات بیشتر متن زیر را مطالعه فرمایید

جزییات فایل تحقیق شعر وادب‌ در دوره‌ غزنوي(کتاب تاریخ ایران اسلامی) به شرح زیر می باشد

عنوان : شعر وادب‌ در دوره‌ غزنوي(کتاب تاریخ ایران اسلامی)
فرمت فايل : ورد doc ) word )
قابليت اجرا با نسخه هاي آفيس : 2013 تا آخرين نسخه
قابليت ويرايش بعد دانلود : دارد
امکان پرينت گرفتن : بدون هيچ گونه مشکل در چاپ
تعداد صفحه : 12

قسمتی از متن انتخاب شده از داخل فایل ورد در مورد شعر وادب‌ در دوره‌ غزنوي(کتاب تاریخ ایران اسلامی) به صورت زیر است

سلطان‌ محمود غزنوی‌ به‌ دلیل‌ سنی‌گری‌ شدید ومتعصبانه‌ خود، همواره‌ موردطعن‌ بوده‌ است‌. او نه‌ تنها بر ضد شیعه‌ ومعتزله‌ واسماعیلیه‌ سخت‌ می‌گرفت‌ که‌ دردایره‌ خود تسنن‌ نیز از فرقه‌ای‌ در برابر فرقه‌ دیگر حمایت‌ می‌کرد وجنگ‌ هفتادودو ملت‌ را در گستره‌ بیش‌تری‌ دامن‌ می‌زد. همچنین‌ وی‌ به‌ دلیل‌ آتش‌ زدن‌ کتاب‌هادر ری‌ مورد طعن‌ قرار گرفته‌ است‌. او همچنین‌ به‌ خاطر آزار واذیت‌ مخالفان‌ دینی‌خود، از سوی‌ مورخان‌ سنی‌ مذهب‌ مورد تأیید واز سوی‌ مخالفانش‌ مورد نکوهش‌قرار گرفته‌ است‌. فرار ابن‌ سینا از دست‌ وی‌، یکی‌ از نشانه‌های‌ سخت‌گیری‌ وی‌ برفیلسوفان‌ وعالمان‌ است‌، چنان‌ که‌ سخت‌ گرفتن‌ او بر ابوریحان‌ دلیل‌ دیگری‌ از این‌برخوردهای‌ ناشایست‌ اوست‌.
به‌ هر روی‌ تصور بر این‌ است‌ که‌ محمود غزنوی‌ به‌ فرهنگ‌ وادب‌ توجهی‌نداشته‌ است‌. شاهد این‌ بی‌توجهی‌، برخورد او با فردوسی‌ است‌ که‌ به‌ آن‌ اشاره‌خواهیم‌ کرد. این‌ تصور، دست‌ کم‌ به‌طور کامل‌ نمی‌تواند درست‌ باشد؛ زیرا شاعران‌فراوانی‌ در دربار وی‌ بوده‌اند که‌ برخی‌ در ادبیات‌ فارسی‌، جایگاه‌ برجسته‌ای‌ دارند.عوفی‌ نیز در کتاب‌ لباب‌ الالباب‌ از شعر دوستی‌ و ادب‌پروری‌ او فراوان‌ گفته‌ است‌.
می‌توان‌ گفت‌ که‌ از روی‌ انگیزه‌ دینی‌، نمی‌توانسته‌ چندان‌ مدافع‌ این‌ جریان‌باشد؛ اما بدان‌ دلیل‌ که‌ وی‌ شاهد عالمان‌ و فرهیختگان‌ و ادیبان‌ در دربار شاهان‌به‌ویژه‌ دربار بویهیان‌ ری‌، زیاریان‌ گرگان‌ و مأمونیان‌ خوارزم‌ بوده‌ اس‌.
از این‌ روی‌ به‌ تقلید آنان‌ در پی‌ جذب‌ شاعران‌ وعالمان‌ برآمده‌ است‌. به‌ علاوه‌،بیشتر شاعران‌، مداح‌ او بوده‌اند؛ در این‌ صورت‌، چرا نبایست‌ آنها را در درگاه‌ خودنگاه‌ دارد؟
دولت‌ غزنوی‌، وارث‌ تلاش‌های‌ فراوانی‌ است‌ که‌ در دوره‌ سامانی‌ برای‌ حمایت‌از علم‌ وفرهنگ‌ صورت‌ گرفت‌. همین‌ که‌ غزنویان‌ با داشتن‌ خوی‌ بدوی‌گری‌توانستند تا حدود زیادی‌ خود را با اوضاع‌ تطبیق‌ دهند، جای‌ خشنودی‌ است‌.
نوشته‌اند که‌ وی‌ در دربار خود، یک‌ دیوان‌ ویژه‌ شاعران‌ ایجاد کرده‌ است‌.همچنین‌، در سفرهایش‌، چهارصد شاعر حضور داشتند. به‌ هر روی‌، تنها شرایط‌مساعد موجود در درگاه‌ می‌توانست‌ کسانی‌ مانند عنصری‌ بلخی‌، فرخی‌ سیستانی‌ومنوچهری‌ دامغانی‌ را فراهم‌آورد.

فردوسی‌ شاعر بلند پایه‌ زبان‌ فارسی‌
سال‌های‌ پایانی‌ دوره‌ سامانیان‌ ودوره‌ نخست‌ عصر غزنوی‌، شاهد حضور شاعری‌برجسته‌ با نام‌ حکیم‌ ابوالقاسم‌ حسن‌ فردوسی‌ است‌. این‌ شاعر، شهرت‌ خویش‌ رامدیون‌ کتاب‌ شاهنامه‌ است‌ که‌ از نظر ادبی‌ وتاریخی‌ در زبان‌ فارسی‌، اثری‌ منحصر به‌فرد شناخته‌ می‌شود.
فردوسی‌ شاعر دوره‌ سامانی‌ است‌ که‌ عمر دراز وی‌ او را به‌ روزگار غزنوی‌کشاند وبه‌ همین‌ دلیل‌ کتابش‌ پس‌ از سالها تلاش‌، تقدیم‌ به‌ محمود غزنوی‌ شد.
در کنار شرح‌ حال‌ شاهان‌ وسلسله‌هایی‌ چون‌ طاهری‌ وصفاری‌ وسامانی‌، یاد ازفردوسی‌ که‌ تأثیرش‌ در میان‌ ایرانیان‌ با دوام‌تر از همه‌ آنان‌ بوده‌، ضروری‌ می‌نماید.کتاب‌ بزرگ‌ فردوسی‌، همیشه‌ مورد توجه‌ مردمان‌ از هر طایفه‌ وطبقه‌ بوده‌ ونه‌ تنهابخشی‌ از تاریخ‌ این‌ کشور را در خود جای‌ داده‌، بلکه‌ سبب‌ ثبات‌ وپایداری‌ زبان‌فارسی‌ وحفظ‌ روحیه‌ ملی‌ در این‌ کشور شده‌ است‌.
محتوای‌ تاریخی‌ شاهنامه‌ شامل‌ سه‌ دوره‌ تاریخی‌ می‌شود: دوره‌ اساطیری‌ یاعصر پیشدادیان‌، دوره‌ پهلوانی‌ وحماسی‌ یاعصر کیانیان‌، دوره‌ تاریخی‌ یا عصرساسانیان‌.

منابع‌ شاهنامه‌
منابع‌ فردوسی‌ درباره‌ دوره‌های‌ آغازین‌، برگرفته‌ از ادبیات‌ عامیانه‌ای‌ است‌ که‌ نسل‌به‌ نسل‌ در لا به‌ لای‌ آداب‌ ورسوم‌ محلی‌ برجای‌ مانده‌ وبه‌ دست‌ فردوسی‌ رسیده‌است‌. این‌ داستان‌های‌ عامیانه‌، به‌ ده‌ها صورت‌ میان‌ مردم‌ رواج‌ داشته‌ که‌ روایتی‌ ازآنها را فردوسی‌ برگرفته‌ ومجموعه‌ عظیم‌ خود را بر اساس‌ آن‌ تدوین‌ کرده‌ است‌.
بخش‌ تاریخی‌ شاهنامه‌ خدای‌نامک‌هایی‌ است‌ که‌ از عصر ساسانی‌ برجای‌ مانده‌ونوعی‌ وقایع‌نویسی‌ داستانی‌ از عصر ساسانیان‌ است‌. بخشی‌ از همین‌خدای‌نامک‌ها را ابن‌مقفّع‌ (م‌142) تحت‌ عنوان‌ سیر ملوک‌ الفرس‌ به‌ عربی‌ ترجمه‌ کرد.از این‌ قبیل‌ آثار، می‌توان‌ به‌ کتاب‌هایی‌ مانند کارنامه‌ اردشیر بابکان‌، پندنامه‌ بزرگمهربختگان‌ و کتاب‌ تاج‌ اشاره‌ کرد که‌ مورد استفاده‌ برخی‌ از مؤلفان‌ عرب‌ نیز قرارداشته‌است‌.
توجه‌ به‌ این‌ آثار تا قرن‌ سوم‌ در میان‌ ایرانیان‌ چندان‌ جدی‌ نبوده‌ است‌؛ اما ازاواخر قرن‌ سوم‌ واوایل‌ قرن‌ چهارم‌، به‌ دنبال‌ توجه‌ به‌ ادبیات‌ فارسی‌، این‌ آثار موردبازنویسی‌ قرار گرفت‌. شاهنامه‌ منظومی‌ را مسعودی‌ مروزی‌ ساخت‌ که‌ به‌ جز چندبیت‌ چیزی‌ از آن‌ برجای‌ نمانده‌ است‌. دقیقی‌ نیز هزار بیت‌ در این‌ باره‌ سرود که‌ مورداستفاده‌ فردوسی‌ قرار گرفت‌. پس‌ از آن‌ شاهنامه‌ منثوری‌ را ابوالمؤید بلخی‌ نوشت‌که‌ تا قرن‌ ششم‌ هجری‌ برقرار بود.
بزرگ‌ترین‌ کاری‌ که‌ پیش‌ از شاهنامه‌ فردوسی‌ در تدوین‌ کتابچه‌های‌ پیشین‌ درزمینه‌ تاریخ‌ ایران‌ صورت‌ گرفت‌، شاهنامه‌ ابومنصوری‌ است‌. این‌ کتاب‌ زمانی‌ تدوین‌شد که‌ فردوسی‌ تنها هفده‌ سال‌ داشت‌. بانی‌ آن‌ کار، یکی‌ از امرای‌ دولت‌ سامانی‌یعنی‌ ابومنصور محمد بن‌ عبدالرزاق است‌ که‌ سالها امیر شهر طوس‌ بود. یکی‌ دو باربر سامانیان‌ خروج‌ کرد و به‌ آل‌ بویه‌ پناه‌ برد؛ اما بار دیگر موقعیت‌ خود را همچنان‌در طوس‌ حفظ‌ کرد. ابن‌بابویه‌، عالم‌ معروف‌ شیعه‌، در کتاب‌ عیون‌ اخبار الرضا ـ که‌ درآن‌ اخبار زندگی‌ امام‌ رضا علیه‌ السلام‌ را آورده‌، از این‌ ابومنصور نیز روایاتی‌ نقل‌کرده‌ است‌. وی‌ در سال‌ 350 در نبرد با ابوالحسن‌ سیمجور کشته‌ شد.
درباره‌ او گفته‌ شده‌ است‌:
امیر ابومنصورِ عبدالرزاق مردی‌ بود با فرّ وخویشکام‌ وبا هنر وبزرگ‌ منش‌ اندرکامروایی‌ وبا دستگاهی‌ تمام‌ از پادشاهی‌. وساز مهتران‌ واندیشه‌ای‌ بلند داشت‌ونژادی‌ بزرگ‌ داشت‌ به‌ گوهر واز تخم‌ اسپهبدان‌ بود.
فردوسی‌ که‌ وی‌ را «دهقان‌ نژاد» خوانده‌ اشاره‌ کرده‌ است‌ که‌ او نوشته‌هایی‌ که‌ تحت‌عنوان‌ خدای‌نامک‌ در دست‌ مردمان‌ بوده‌ از هر سوی‌ گردآوری‌ کرده‌ است‌:
ز هر کشوری‌ موبدی‌ سالخوردبیاورد واین‌ نامه‌ را گرد کرد
این‌ کتاب‌، مهم‌ترین‌ منبع‌ فردوسی‌ در تدوین‌ شاهنامه‌ بوده‌ وبه‌ احتمال‌ از مآخذدیگری‌ هم‌ که‌ هنوز پراکنده‌ بوده‌ وتا روزگار او وجود داشته‌، استفاده‌ کرده‌ است‌.

فردوسی‌ وسرودن‌ شاهنامه‌
ابوالقاسم‌ فردوسی‌ به‌ سال‌ 329 در روستای‌ پاژ از روستاهای‌ طوس‌ به‌ دنیا آمد. این‌روستا تاکنون‌ برجای‌ مانده‌ ودر پانزده‌ کیلومتری‌ شمال‌ شهر مشهد، مرکز دهستان‌تبادکان‌ است‌. از آنجا که‌ شاهنامه‌ ابومنصوری‌ در طوس‌ تدوین‌ شده‌ وکسانی‌ چون‌دقیقی‌ واسدی‌ وخود فردوسی‌ در همین‌ دیار به‌ نظم‌ آن‌ همّت‌ گماشته‌اند، چنین‌ برمی‌آید که‌ توجه‌ به‌ ادبیات‌ پارسی‌ در این‌ دیار ریشه‌دار بوده‌ است‌. دقیقی‌ طوسی‌ تنهاهزار بیت‌ از بخش‌ گشتاسب‌نامه‌ را به‌ نظم‌ درآورد که‌ کشته‌ شد. فردوسی‌ این‌ هزاربیت‌ را در آغاز شاهنامه‌ خود قرار داد.
از دوران‌ تحصیل‌ فردوسی‌ واین‌ که‌ چه‌ متونی‌ را فراگرفته‌ آگاهی‌ در دست‌نیست‌؛ اما روشن‌ است‌ که‌ سراینده‌ چنین‌ متنی‌، نمی‌توانسته‌ فارغ‌ از آموزش‌های‌دینی‌ وفلسفی‌ رایج‌ِ روزگارش‌ باشد.
زمانی‌ که‌ وی‌ مصمم‌ شد شاهنامه‌ ابومنصوری‌ را به‌ نظم‌ درآورد، برای‌ یافتن‌ آن‌تا بخارا رفت‌؛ اما نسخه‌ای‌ از آن‌ را نیافت‌. پس‌ از آن‌ در طوس‌، دوستی‌ که‌ فرزندخود ابومنصور بود، نسخه‌ای‌ از آن‌ را در اختیار وی‌ گذاشت‌. شاید این‌ حکایت‌اشاره‌ به‌ آن‌ باشد که‌ شاهنامه‌ ابومنصوری‌ چندان‌ هم‌ مورد اعتنا نبوده‌؛ والا چگونه‌ممکن‌ است‌ که‌ فردوسی‌ مجبور شود تا بخارا برود؛ اما نسخه‌ای‌ از آن‌ را به‌ دست‌نیاورد!
در این‌ باره‌ نیز که‌ از چه‌ زمانی‌ سرودن‌ شاهنامه‌ را آغاز کرده‌، تاریخ‌ دقیقی‌ دردست‌ نیست‌. آنچه‌ مسلم‌ است‌ این‌ که‌ متن‌ موجود که‌ حاصل‌ دو تدوین‌ مختلف‌توسط‌ شاعر است‌، طی‌ سالهای‌ 370 هجری‌ تا سال‌ 400 سروده‌ شده‌ است‌.فردوسی‌ می‌گوید:
بسی‌ رنج‌ بردم‌ در این‌ سال‌ سی‌عجم‌ زنده‌ کردم‌ بدین‌ پارسی‌
فردوسی‌ در سرودن‌ اشعار، سادگی‌ وبی‌پیرایگی‌ خاصی‌ را بکار برده‌ واز الفاظ‌وتعبیرهای‌ رایج‌ فارسی‌ وعربی‌ که‌ در روزگار او میان‌ مردم‌ رواج‌ داشته‌ بهره‌ برده‌است‌. این‌ سادگی‌ تا به‌ حدی‌ است‌ که‌ بخش‌ بزرگی‌ از شاهنامه‌ را تا امروز، هر فارسی‌دانی‌ که‌ زبان‌ فارسی‌ را یاد دارد، می‌تواند بدون‌ مراجعه‌ به‌ کتاب‌ لغت‌ بفهمد.

و ... برای مطالعه و دریافت متن کامل فایل شعر وادب‌ در دوره‌ غزنوي(کتاب تاریخ ایران اسلامی) را دانلود فرمایید

عزیزان ما را خوشحال خواهید کرد در صورت داشتن هر گونه پیشنهاد در مورد شعر وادب‌ در دوره‌ غزنوي(کتاب تاریخ ایران اسلامی) داشتید از قسمت ارسال نظر پیشنهاد خود را برای ما ارسال فرمایید