تحقيق آماده درباره جايگاه علم و دين

توضیحات کامل در مورد فایل

دانلود تحقيق آماده درباره جايگاه علم و دين در قالب فايل ورد با قابليت ويرايش

امروز براي شما پژوهشگران عزيز يک مقاله آماده درباره جايگاه علم و دين آماده دانلود قرار داديم مي توانيد به عنوان تحقيق ارايه دهيد همچنين با قابليت ويرايش در فرمت فايل ورد مي باشد

جزييات فايلي که دانلود خواهيد کرد بصورت زير مي باشد

عنوان : جايگاه علم و دين
فرمت فايل : ورد doc ) word )
قابليت اجرا با نسخه هاي آفيس : 2013 تا آخرين نسخه
قابليت ويرايش بعد خريد : دارد
امکان پرينت گرفتن : بدون هيچ گونه مشکل در چاپ
تعداد صفحه : 24

قسمتي از متن انتخاب شده از داخل فايل به صورت زير است

ريشه‏هاى جدا انگارى علم و دين از منظر امام خمينى قدس‏سره
•الف: نقشه هاي استعمار
امام خمينى قدس‏سره با آگاهى کامل از نقش سياست‏هاي استعمارى در جدايى علم و دين و جوانان دانشگاهى از روحانيان مى‏فرمايند:
تاکنون دست ‏خيانت استعمار به وسايل مختلفه، فاصله عميق بين طبقه جوان و مسايل ارجمند دين و قواعد سودمند اسلام ايجاد نموده و طبقه جوان را به روحانيون و اين‏ها را به آن‏ها، بد معرفى نموده و در نتيجه وحدت فکرى و عملى از بين رفته و راه را براى مقاصد شوم اجانب باز نموده است .
•ب: تبليغات دامنه‏دار عليه مناديان دين
امام خمينى قدس‏سره‏با سفارش بر هم‏آهنگى مناديان علم و دين، به تبليغات دامنه‏دار چند صد ساله عليه دين و مناديان دينى اشاره کرده و يکى از ريشه‏هاى جداانگارى حوزه و دانشگاه را همين تبليغات مسموم مى‏دانند:
•مطالعات دقيق اجانب استثمارگر در طول تاريخ به آن رسيده که بايد اين سد روحانيت شکسته شود و تبليغات دامنه‏دار آن‏ها و عمال آن‏ها در چند صد سال موجب شده که مقدارى از روشنفکران را از آن‏ها جدا و به آن‏ها بدبين کنند تا جبهه دشمن، بى‏معارض شود.
اگر احيانا در بين آن‏ها کسانى بى‏صلاحيت ‏خود را جا بزنند، لکن نوع آن‏ها در خدمت هستند، به حسب اختلاف موقف و خدمت آن‏ها ملت را پاى‏بند اصول و فروع ديانت نموده به رغم اجانب و عمال آن‏ها بايد اين قدرت را تاييد و حفظ نمود و با ديده احترام نگريست.
•ج:اختلاف اندازى بين دانشگاهيان و روحانيت

حضرت امام يکى از ريشه‏هاى جدا انگارى علم و دين و دانشگاه و حوزه را اختلافاتى مى‏داند که بين آن‏ها مى‏اندازند. ايشان در اين‏باره خطاب به دانشگاهيان مى‏فرمايند:
اين مصيبت‏هايى که الآن ما مى‏کشيم و کشيديم براى اين بوده است که از هم جدا بوده‏ايم. ما و شما در يک مجمعى باهم صحبت نکرديم که ببينيم چه مى‏گوييم، شما چه مى‏گوييد، ما با دانشگاه از هم جدا بوديم، دانشگاهى‏ها را آن‏ها، جورى کرده بودند که ما به آن‏ها بدبين بوديم و ما را جورى کرده بودند که آن‏ها به ما بدبين بشوند، ما از هم جدا بوديم...!.
•د: نظريه ديدگاه جدايى دين از سياست
امام خمينى يکى از ريشه‏هاى جدا انگارى علم و دين و حوزه و دانشگاه را، تفکر انحرافى جدايى دين از سياست مى‏دانند.
اين معنا که دين از سياست جدا است اين مطلبى است که استعمارى‏ها انداخته‏اند در ذهن مردم و مى‏خواهند به واسطه اين، دو فرقه را از هم جدا کنند; يعنى آن‏هايى که عالم دينى هستند على‏حده‏شان کنند و آن‏هايى که غير عالم دينى هستند على‏حده‏شان کنند.
•و: جدا سازى مراکز فرهنگى و علمى جديد و قديم
يکى از ريشه‏هاى جدا انگارى علم و دين جدا سازى حوزه و دانشگاه بود. امام خمينى قدس‏سره در اين‏باره مى‏فرمايند:
مراکز علمى و فرهنگى قديم و جديد و روحانيون و دانشمندان فرهنگى و طلاب علوم دينيه و دانشجويان دانشگاه‏ها و دانش‏سراها دو قطب حساس و دو مغز متفکر جامعه هستند و از نقشه‏هاى اجانب، کوشش در جدايى اين دو قطب و تفرقه‏اندازى بين اين دو مرکز حساس آدم‏ساز بوده و هست.
جدا کردن اين دو مرکز، در مقابل يکديگر قرار دادن آن‏ها و در نتيجه خنثى کردن فعاليت آنان در مقابل استعمار و استثمارگران از بزرگ‏ترين فاجعه‏هاى عصر حاضر است. فاجعه‏اى که ما و کشور ما را تا آخر به تباهى و نسل جوان ما را که ارزنده‏ترين مخازن کشور است، به فساد مى‏کشند.
•ه: وابستگى به قدرت‏هاى جهانى عامل جدايى از دين
از ديگر عوامل که امام خمينى قدس‏سره به آن اشاره فرموده و آن را از ريشه‏هاى جدايى علم و دين مى‏دانند، القاى تفکر سراپا شرقى يا غربى است. ايشان در اين‏باره مى‏فرمايند:
درد اين است که کشور ما را آن طور در اين سنين زيادى که خارجى‏ها پا باز کردند به آن و خصوصا در اين 50 سال دوره سياه پهلوى آن طور تبليغات کرده بودند و کردند که آن‏ها مى‏خواهنددر ذهن ملت ما و جوان‏هاى ما متمرکز کنند که اسلام از عهده اين‏که يک علمى را، يک تخصصي را، يک صنعتى را ايجاد کند عاجز است... مى‏گويند بايد ما تمام چيزها را از سر تا به پا غربى بشويم يا شرقى باشيم.
امام خمينى قدس‏سره ضمن تاکيد بر ضرورت انقلاب فرهنگى را گوشزد فرموده و در مقابله با القاى دشمنان که مى‏گويند اين‏ها با تخصص مخالفند، مى‏فرمايد:
خير، ما با تخصص مخالف نيستيم ما با علم مخالف نيستيم، با نوکرى اجانب مخالفيم، ما مى‏گوييم که تخصصى که ما را به دامن آمريکا بکشد يا انگلستان يا به دامن شوروى بکشد يا چين، اين تخصص، تخصص مهلک است، نه تخصص سازنده، ما مى‏خواهيم متخصصينى در دانشگاه تربيت‏بشوند که براى ملت‏خودشان باشند، نه براى کشاندن دانشگاه به طرف شرق يا غرب.
•از منظر امام خمينى قدس‏سره يکى از ريشه‏هاى جدايى دانشگاه‏ها از دين، آموزش‏هاى شرقى و غربى است:
اتفاقى نيست که مراکز تربيت و تعليم کشورها و از آن جمله کشور ايران از دبستان تا دانشگاه مورد تاخت و تاز استعمارگران خصوصا غربى‏ها و اخيرا آمريکا و شوروى قرار گرفت و زبان‏ها و قلم‏هاى غربزدگان و شرق‏زدگان آگاهانه يا ناآگاه و اساتيد غرب‏زده و شرق‏زده دانشگاه‏ها در طول مدت تاسيس دانشگاه‏هاى خصوصا دهه‏هاى اخير اين دمت‏بزرگ را براى غرب و شرق انجام دادند...
•ي:ممانعت از وحدت دو قشر متفکر حوزه و دانشگاه
يکى از عوامل جدا انگارى علم و دين ايجاد جلوگيرى از وحدت علم و دين و حوزه و دانشگاه بود. امام خمينى قدس‏سره با اشاره به اين عامل مى‏فرمايد:
اساس اين بود که اسلام را از بين ببرند، تاريخ اسلام را به اسم اين‏که ما خودمان يک کذايى هستيم، تاريخ اسلام را مى‏خواست از بين ببرد، موفق نشد همه چيز را اين‏ها مى‏خواستند از بين ببرند، موفق نشدند.
رابطه علم ودين از نظر علامه طبا طبايي
علامه براي بيان ارتباط علم ودين ابتدا درباره وحي و عقل و ارتباط آنها بحث مي نمايد،به هر حال ديدگاه ايشان شامل چند بخش است:
•الف: معيار و ملاک و ميزان بودن عقل

عقل معيار و ميزان اثبات مبدء و معاد و اصل وحى مى‏باشد و وحى هم در اين موردبا عقل مخالفتى ندارد و در نتيجه سخنى از سنجش ميان عقل و وحى در اين مورد به‏ميان نمى‏آيد زيرا شريعت و وحى هرگز نمى‏توانند با اصول و مبادى عقلى که‏خود بدان اثبات گشته‏اند مخالفتى کنند زيرا اگر بخواهد مخالفتى داشته باشد به‏اصل وحى هم سرايت ‏خواهد کرد و در نتيجه حکم عقلى در اثبات اصل نبوت و وحى دچاراشکال خواهد شد.
•ب: مصباح و چراغ نورانى بودن عقل

عقل است که احکام شريعت را بر ما مشخص مى‏سازد و حجيت عقل محدود به امور خارج ازشريعت نيست‏ بلکه در درون شريعت نيز حضور دارد و بسيارى از احکام شريعت ‏با عقل‏به دست مى‏آيد به همين جهت عده‏اى از فقهاى اماميه عقل را به عنوان يکى از ادله‏اربعه و منابع استنباط احکام شرعى شمرده‏اند و از آن به عنوان چهارمين منبع فقهى‏در کنار کتاب و سنت و اجماع ياد کرده‏اند. نقش عقل در اين مورد يا به صورت‏استدلال‏ها و براهين عقلى براى فهم و کشف حکم شرعى است و يا مانند کتاب و سنت،ابزارها و منابعى را براى دريافت احکام شرعى ارائه مى‏دهد.
•ج: مفتاح بودن عقل نسبت‏ به شريعت

بعد از آن که عقل به عنوان مصباح و چراغ پرنور، احکام شريعت را شناخت و آن‏را در افق هستى خود به صورت مفاهيم کلى و مجرد و ثابت ‏برهانى کرد بااستدلال و کاوش عقلى پيرامون ره آورد وحى به تحقيق مى‏پردازد و در باب عبادات‏و معاملات، به احکام و تکاليف دست مى‏يابد و به حليت و حرمت ‏بعضى از موارد درنزد شريعت آگاه مى‏گردد و مستند عقل در اين مسائل علاوه بر اصول برهانى و عقلى،کتاب و سنت و اجماع کاشف نيز مى‏باشد البته عقل، قادر بر شناخت اسرار وحقايق مرموز شرع نيست‏ براى اين که اسرار احکام شرعى مربوط به جهان غيب است‏و از قلمرو عقل که مدرک کليات است
‏به دور است.
•د: وحى به عقل نور مى‏دهد

آفريدگارى که براى روشن نمودن عالم محسوس، چراغ خورشيد را آفريده است، براى‏روشنايى دادن به ديده عقل هم چراغ وحى را به وجود آورده است.
عقل از درک بسيارى از امور عاجز و ناتوان است و به همين جهت ضرورت وحى و نبوت‏ و فلسفه آن روشن مى‏گردد.
•در قرآن کريم و در روايات اسلامي، وحى به عنوان چراغ و مصباحى که به ديده عقل ‏نور مى‏دهد معرفى شده است، وحى با دستگيرى از عقل انسان، رشد و تکامل انسان رادر همه جوانب تضمين مى‏کند.
خداوند متعال در آيات مختلفى خطاب به پيامبر اسلامصلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مى‏فرمايد: ما وحى و کتاب‏آسمانى را به سوى تو فرستاديم تا مردم را از تاريکى‏ها خارج کنى و به روشنايى‏وارد سازى «کتاب انزلناه اليک لتخرج الناس من الظلمات الى النور» از اين آيه‏شريفه استفاده مى‏شود که کتاب خدا و وحى به ديده عقل نور مى‏دهد و مردم را ازتاريکى‏هاى مهلک و ظلمات خطرناک و گمراهى و تباهى به نور هدايت و سعادت رهنمون‏مى‏سازد.
•نتيجه اينکه وحى قطعى با عقل، تعارضى ندارد، همان طورى که تعارض بين دو دليل قطعى محال‏است و بر فرض تحقق علاجى ندارد وهمان طور که تعارض بين دو وحى قطعى ممکن نيست و بر فرض وقوع درمانى ندارد،تعارض بين عقل قطعى و وحى قطعى نيز محال است و بر فرض تحقق، علاج ناپذير است‏زيرا مرجع و بازگشت تعارض دو دليل قطعى به اين است که يک دليل قطعى با خودش‏معارض باشد و معارضه يک دليل قطعى با خودش به اجتماع دو نقيض و «تقابل سلب وايجاب‏» منجر مى‏شود که بطلان آن از بديهيات اوليه است.
•علامه طباطبايى با اشاره به کلام عده‏اى از دانشمندان غربى مبنى بر عدم اعتماد به‏مبانى عقلى و براهين فلسفى به دليل ايشان اشاره مى‏کند و مى‏گويد:
oدليل ايشان اين است که غالبا مطالب عقلى محض غلط از آب درمى‏آيد و براهين‏فلسفى به خطا مى‏انجامد و معيارى که خطاى آن را از صوابش جدا کند در دست نيست‏ چون معيار اساسى حس است و حس تجربه هم به دامن کليات عقلى نمى‏رسد زيرا سر و کارحس تنها با جزئيات است ‏بنابراين وقتى معيار حس به براهين عقلى راه نداشت تاخطاى آن را از صوابش جدا کند، ديگر چگونه مى‏توان به براهين عقلى اعتماد کرد.
•وي مي نويسد:
علم به صحت تجربه در علوم تجربى از طريق عقل و حکم عقلى ممکن است نه حس وتجربه، زيرا اگر تجربه اثباتش با تجربه ديگر باشد هر تجربه‏اى تا بى‏نهايت‏ براى‏اثبات فقط امور جزيى را که در هر لحظه قابل تغيير و تبديل است درک مى‏کند درحالى که علوم حتى علوم حسى و تجربى، کليات را به دست مى‏دهند و اصلا جز براى به‏دست آوردن نتايج کلى به کار نمى‏رود و مدرک کليات، عقل است نه حس و تجربه.
•ايشان‌در موارد مختلفى به اقسام گزاره‏هاى دينى (گزاره‏هاى عقلى يافلسفى، گزاره‏هاى تجربى، گزاره‏هاى نقلى، تاريخى، گزاره‏هاى ارزشى، گزاره‏هاى‏توصيفى) در قرآن اشاره کرده است و ضمن بيان معرفت‏حسى و معرفت الهامى و معرفت‏شهودى در کنار معرفت فلسفى و عقلى به منابع تعقل و تعلق تفکر و تدبر (توحيد،نبوت، معاد، تاريخ، احکام، ماهيت دنيا، تسخير امور براى انسان، امور اقتصادى وامور اجتماعى مى‏پردازد .

عزيزان ما را خوشحال خواهيد کرد در صورت داشتن هر گونه پيشنهاد در مورد جايگاه علم و دين داشتيد از قسمت ارسال نظر ديدگاه هاي خود را براي ما ارسال فرماييد