تحقيق در مورد خداشناسي

دانلود تحقيق در مورد خداشناسي قابل ويرايش

مشخصات فايل دانلودي
عنوان: خداشناسي
زبان : فارسي
قابليت ويرايش : دارد
فرمت فايل : docx word (قابل ويرايش)
تعداد صفحه : 18 صفحه
چاپ : بدون مشکل در پرينت گرفتن

بخشي از مطالب اين مقاله خداشناسي :

نخستين مساله‏اي که در بخش خداشناسي در قرآن مطرح مي‏شود اينست که آيا درقرآن کريم براي اثبات وجود خدا استدلال شده است‏يا نه؟بسياري از مفسران مخصوصا کساني که قدمي در علم کلام برداشته‏اند مثل فخر رازي، آيات زيادي از قرآن را (از جمله تقريبا تمام آياتي که مشتمل بر آيات تکويني الهي است) ناظر به اثبات وجود خدا دانسته و مفاد آنها را به صورت براهيني در آورده‏اند که بازگشت اکثر آنها به «برهان نظم‏» است.در برابر ايشان دسته‏ي ديگري از مفسران معتقدند که قرآن کريم وجود خدا را بي‏نياز از استدلال دانسته و در صدد اثبات آن بر نيامده است و براهيني که دسته‏ي اول ادعا کرده‏اند يا در مقام اثبات توحيد و نفي شرک است‏يا اينکه اساسا به صورت برهان در قرآن نيامده است، و اين، مفسران هستند که پاره‏اي از بيانات قرآني را با ضميمه کردن مقدمات ديگري به صورت برهان در آورده‏اند.

البته داوري صحيح و مستند در اين مورد، در گرو بررسي دقيق و گسترده‏اي‏ست که با اين بحث فشرده سازگار نيست

اگر چه استدلال دسته‏ي اول که بسياري از آيات را دليل دانسته‏اند، مخدوش است اما آنچه را به عنوان وجه جمع يا تقريب بين اين دو قول مي‏توان گفت اين است که ممکن است قرآنکريم مستقيما در صدد اثبات وجود خدا بر نيامده باشد

خداشناسي: درقرآن براي اثبات وجود خدا:

يا وجود خدا را قريب به بديهي و بي نياز از استدلال مي‏دانسته و يا با منکر قابل توجهي مواجه نبوده است و طرح کردن آن را که ممکن بود موجب وسوسه شود خلاف حکمت دانسته استولي به هر حال مي‏توان از بيانات قرآن استدلال‏هايي براي اين مطلب به دست آورد و حتي بعيد نيست‏خود قرآن هم به طور غير مستقيم به اين استدلال‏ها توجه داشته باشد.مثلا منافاتي ندارد که آيه‏اي مستقيما در صدد اثبات يگانگي خدا باشد ولي به طور غير مستقيم، اصل وجود خدا را هم ثابت کند يا آيه‏اي در مقام احتجاج با مشرکان يا منکران نبوت پيغمبر اسلام (ص) باشد ولي ضمنا مطلبي را بيان کند که مثبت وجود خدا هم باشد. براي نمونه، آيه‏ي (35) از سوره‏ي «طور» را در نظر مي‏گيريم که در مقام احتجاج با کفاري‏ست

که از ايمان به پيغمبر اکرم (ص) سرباز مي‏زدند.اين آيه سؤالاتي را به صورت «استفهام انکاري‏» مطرح مي‏کند و از جمله مي‏فرمايد:ام خلقوا من غير شي‏ء ام هم الخالقون .

آيا آنان بدون خالق پديدار شده‏اند يا آنان خود خالق خويش هستند؟.

بدون شک اين آيه صريحا در مقام اثبات وجود خدا نيست ولي ضمنا مي‏توان برهاني براي اين مطلب از آن، استنباط کرد به اين صورت که انسان يا بايد بدون آفريننده وخود به خود به وجود آمده باشد و يا بايد خود آفريننده‏ي خويش باشد و يا بايد آفريننده‏ي ديگري داشته باشد.بطلان فرض اول و دوم روشن است و هيچ عاقلي نمي‏تواند آنها را بپذيرد، پس ناچار فرض سوم صحيح است و آن اينکه «آفريننده‏» دارد. اين استنباط، منوط به اين است که مصداق «شي‏ء» در آيه‏ي شريفه «آفريننده‏» باشد.يعني آيا اين کافران بدون چيزي که آفريننده‏ي ايشان باشد آفريده شده‏اند يا خودشان آفريننده‏ي خويشند؟بديهي است که هيچکدام از اين دو فرض صحيح نيست و پاسخ هر دو سؤال، منفي است، پس بايد معتقد به وجود خداي آفريننده باشند.ولي دو احتمال ديگر نيز در باره‏يمصداق «شي‏ء» وجود دارد:

يکي آنکه منظور از «شي‏ء» ماده‏ي قبلي باشد

: (1) يعني آيا ايشان بدون ماده‏ي قبلي آفريده شده‏اند؟ديگر آنکه منظور از آن «هدف و غايت‏» باشد يعني آيا ايشان بي‏هدف آفريده شده‏اند؟ولي ظاهرا هيچ يک از اين دو احتمال با ذيل آيه، سازگار نيست‏يعني با اين سؤال که «آيا ايشان آفريننده‏ي خويشند؟»اين مناسب نيست که «آيا ايشان بدون ماده‏ي قبلي يا بدون هدف آفريده شده‏اند؟» بلکه همسنگ چنان سؤلي اين است که «آيا ايشان بدون آفريننده، آفريده شده‏اند يا خودشان خود را آفريده‏اند؟» و شايد نکته‏ي اينکه سؤالها عينا به همين صورت طرح نشده و مثلا گفته نشده است، اليس لهم خالق ام هم الخالقون اين باشد که روي مخلوق بودن ايشان تکيه شود ( خلقوا) تا بطلان هر دو فرض روشنتر گردد.

در صورت داشتن پیشنهاد از قسمت ارسال نظرات ارسال فرماييد